Oscar Wilde Doryan Gray’in Portresi Önsöz

Güzel şeylerin yaratıcısıdır sanatkar olan.  Sanatı aşikar edip sanatkarı gizlemektir sanatın amacı.  Güzel şeylerin kendinde bıraktığı intibayı farklı bir tarzda yorumlayan veya içinden yeni bir özdek çıkaran kişidir eleştirmen. Öz geçmişin bir üslubudur en yüce olan gibi en sıradan olan eleştiri hali.  Etkileyici olamadan yozlaşmış kişilerdir zarif şeylerden nahoş anlamlar çıkaranlar. Bu bir kusurdur. Kültürlü olanlardır zarif şeylerden güzel anlamlar çıkaranlar. Bu bireyler için aydınlıktır gelecek.  Onlar zarif şeylerin yalnızca güzellik anlamına gelebileceğini idrak etmiş seçilmiş kişilerdir. Ahlaki ya da ahlak dışı kitap diye bir şey yoktur.  Kitaplar ya iyi bir şekilde yazılmıştır ya da kötü bir şekilde yazılmıştır.  Hepsi bundan ibarettir. On dokuzuncu yüzyıl gerçekçilik karşıtlığı, Kaliban’ın kendi yüzünü cam bir eşyada görmesinin öfkesidir. On dokuzuncu yüzyıl romantizmi karşıtlığı, Kaliban’ın kendi yüzünü cam bir eşyada görememesinin öfkesidir.  İnsanın ahlaki yaşamı sanatkarın konusunun bir parçasını oluşturur ancak sanatın ahlakı,  kusurlu bir aktarım aracının kusursuz kullanımında kendini bulur. Hiç bir sanatkar bir şey kanıtlama amacı gütmez. Doğru olan şeyler bile sınanabilir.  Hiçbir sanatkar ahlaki tesirlerin altında değildir.  Sanatkarın içindeki ahlaki ilgi  mazereti olmayan bir üslup yapmacılığıdır. Sanatkarların hiçbiri kati suretle ürkütücü değildir.  Sanatkar her şeyi dile getirebilir.  Sanatkar için düşünce ve dil, bir sanatın enstrümanlarıdır.  Sanatkar için zaaf ve erdem, bir sanatın malzemeleridir.  Üslup açısından tüm sanat çeşitleri  müzisyenin bir icrasıdır.  Hissiyat açısından, aktörün hüneri ise türdür. Sanat tümüyle yüzeysel aynı zamanda da simgeseldir. Yüzeyin altına gidenlerin günahları kendi boyunlarınadır. Sembolü okuyanların günahları da kendi boyunlarınadır. Sanat, yaşamdan ziyade aslında seyircinin kendisini yansıtmaktadır. Bir sanat yapıtı ile ilgili fikir çeşitliliği yapıtın yeni, karmaşık, ve canlı olduğunu gösterir. Eleştirmenler ihtilafa düştüğünde sanatkar kendiyle uyum içindedir.  Bir insanı,  kullanışlı bir şey yapmasını onu takdir etmediği sürece bağışlayabiliriz. Kullanışsız bir şey yaratmanın kabul edilebilir tek tarafı birinin o şeyi aşırı derecede takdir etmesidir.

Tümüyle sanat epeyce kullanışsızdır.